Udostępnij. European Union, 2021. Niski poziom recyklingu oznacza duże straty dla gospodarki i środowiska – wskazuje europarlament. W Europie tylko jedna trzecia odpadów z tworzyw sztucznych trafia do recyklingu. W ramach Zielonego Ładu do 2030 roku poddanych recyklingowi powinno zostać 55 proc. plastikowych odpadów opakowaniowych. Nowy raport nie zostawia złudzeń: ubrania z recyklingu szkodzą środowisku. Przerabianie butelek PET na ubrania nie ma nic wspólnego z troską o środowisko – przekonują autorzy raportu przygotowanego przez znane brytyjskie organizacje. To raczej sposób na to, jak produkować jeszcze więcej śmieci. Zdaniem autorów raportu 6 na 10 Posiada 30-letnie doświadczenie w recyklingu tworzyw sztucznych. Rozpoczął swoją karierę w DSM w Holandii. W 1991 r. przeniósł się do REKO – filii DSM. Tam, jako kierownik ds. jakości, środowiska, bezpieczeństwa i zdrowia zapoznał się z procesami recyklingu tworzyw sztucznych. Od 2000 r. jego kariera związana jest z firmą CeDo. Odpady z tworzyw sztucznych – ograniczyć ilość. Strategia, według KE, ma zapewnić ochronę środowiska przed zanieczyszczeniem tworzywami sztucznymi, a jednocześnie wspierać wzrost i innowacyjność, przekształcając trudne wyzwanie w pozytywny plan na rzecz przyszłości Europy. Jak stwierdza Komisja Europejska istnieje przekonujące Jak informuje "Rzeczpospolita" znacząco spadły ceny tworzyw sztucznych w kwietniu. Z tego powodu zakupy surowców z recyklingu przestały się opłacać. Historia firmy EKOLINIA sięga roku 2000, od samego początku działalności oferujemy rozwiązania dla szeroko pojętego recyklingu tworzyw sztucznych. Jesteśmy producentem całych linii do recyklingu tworzyw sztucznych, jak również poszczególnych elementów do unowocześnienia istniejących już urządzeń. 2650 m2. Hala produkcyjna. 300 Recyklingowi tworzyw sztucznych zawdzięczamy również solidne i trwałe ogrodzenia. Z plastiku po recyklingu powstają zabawki dla dzieci, które są bezpieczne dla ich zdrowia. Do tej długiej listy dodać należy ekrany przeciwhałasowe, które wyróżniają się bardzo dobrymi parametrami. Właściwości : Obustronna folia ochronna, płyty z recyklingu , płyty te dalej można poddać recyklingowi. Płyty GREENCAST z włoskiej fabryki MADREPERLA. Płyty w pełni wyprodukowane z recyklingu. Chronią środowisko. Nie tracą swoich właściwości optycznych, mechanicznych i termicznych w produkcie końcowym (odlewane arkusze akrylowe). recyklingu, zbierania, sortowania, recyklingu i zawartości materiałów z recyklingu w produktach z tworzyw sztucznych. W ramach aktualizacji dyrektywy w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych w 2018 r. przyjęto z kolei nowe wartości docelowe w zakresie recyklingu opakowań z tworzyw sztucznych na 2025 r. (50%) i 2030 r. (55%). Rozdrabniacze do tworzyw sztucznych, potocznie zwane szrederami znajdują zastosowanie w rozdrabnianiu i kruszeniu szerokiej gamy odpadów, począwszy od tworzyw sztucznych w postaci zlepów, folii, profili po wszelakiego rodzaju odpady z papieru, tektury, drewna, metali, tekstyliów itp. poCoCF. Plastik jest jednym z elementów najczęściej wykorzystywanych przez ludzi do produkcji dużej liczby produktów, takich jak butelki, zabawki, pojemniki i inne. Jednak nie jest ich tylko jeden rodzaj, ale istnieje obszerna klasyfikacja tworzyw sztucznych, którą pokażemy w tym artykule. Zapraszamy do dalszej lektury. Wskaźnik1 Klasyfikacja tworzyw Politereftalan etylenu (PET lub PETE) Polietylen o wysokiej gęstości (HDPE) Polichlorek winylu (PVC) Polietylen o niskiej gęstości (LDPE) Polipropylen (PP) Polistyren lub styropian (PS) różne tworzywa Poliwęglan (PC) Kwas polimlekowy (PLA) Akrylonitryl-butadien-styren (ABS) Włókno Nylon2 Bioplastik3 PDK-Plastik4 Kody SPI do klasyfikacji tworzyw sztucznych Klasyfikacja tworzyw sztucznych Na pierwszy rzut oka, jeśli zwiedzisz wszystkie miejsca w swoim domu lub biurze, zobaczysz szeroką gamę produktów wykonanych z tworzywa sztucznego. Plastik sam w sobie, jak wspomniano wcześniej, jest jednym z najczęściej używanych materiałów na świecie do produkcji wszelkiego rodzaju produktów, jakie można sobie wyobrazić. Łatwo zaklasyfikować wszystko jako „plastikowe”. Jednak klasyfikacja tworzyw sztucznych zwykle dotyczy około 7 rodzajów tych, o których warto wiedzieć. Pełna lista tworzyw sztucznych obejmuje: Politereftalan etylenu (PET lub PETE) Jest wytwarzany przez polimeryzację glikol etylenowy i kwas tereftalowy. Glikol etylenowy jest bezbarwną cieczą pochodzącą z etylenu, a kwas tereftalowy jest krystalicznym ciałem stałym pochodzącym z ksylenu. Po wspólnym podgrzaniu pod wpływem katalizatorów chemicznych, glikol etylenowy i kwas tereftalowy wytwarzają PET w postaci lepkiego stopu, który można bezpośrednio przędzić we włókna lub zestalać w celu dalszej obróbki jako tworzywa sztucznego. Chemicznie rzecz biorąc glikol etylenowy jest diolem, alkoholem o strukturze cząsteczkowej zawierającym dwie grupy hydroksylowe (OH), a kwas tereftalowy jest aromatycznym kwasem dikarboksylowym, kwasem o strukturze cząsteczkowej zawierającym duży sześcioboczny węgiel (albo aromatyczny) i dwie grupy karboksylowe (CO2H). Pod wpływem ciepła i katalizatorów grupy hydroksylowe i karboksylowe reagują tworząc estry (CO-O), które służą jako wiązania chemiczne łączące różne jednostki PET w polimerach długołańcuchowych. Woda jest również produktem ubocznym. Jest to tworzywo sztuczne, które w największym stopniu podlega recyklingowi. Jednak w Stanach Zjednoczonych recyklingowi poddaje się tylko około 20 procent materiału. Butelki i pojemniki PET są zwykle przetapiane i przędzone na włókna do tapicerki lub dywanów. Po zebraniu w odpowiednio czystym stanie, PET można zawrócić do swoich pierwotnych zastosowań i opracowano metody rozbicia polimeru na prekursory chemiczne w celu ponownej syntezy w PET. Numer kodu recyklingu dla PET to 1. Polietylen o wysokiej gęstości (HDPE) Jest produkowany w niskich temperaturach i ciśnieniach przy użyciu wirników Zieglera-Natty i aktywowanego metalocenu lub tlenku chromu (znanego jako katalizator Phillipsa). Brak rozgałęzień w jego strukturze pozwala na gęste upakowanie łańcuchów polimerowych, co skutkuje gęstym, wysoce krystalicznym materiałem o dużej wytrzymałości i umiarkowanej sztywności. Dzięki temperaturze topnienia o ponad 20°C (36°F) wyższej niż LDPE, może wytrzymać wielokrotne narażenie na 120°C (250°F), dzięki czemu można go sterylizować. Z drugiej strony można również wspomnieć, że produkty wytwarzane według tego rodzaju klasyfikacji tworzyw sztucznych obejmują formowane butelki na mleko i środki czystości; śrutowanie wytłaczanych worków do żywności, folii budowlanych i pulpy rolniczej; oraz formowane wtryskowo wiadra, pokrywki, skrzynki na urządzenia i zabawki. W ramach sekcji recyklingu ten rodzaj tworzywa sztucznego można zdefiniować następującym wyliczeniem: 2. Polichlorek winylu (PVC) Jest to rodzaj pochodnej wytwarzanej przez polimeryzację chlorku winylu. Drugie po polietylenie wśród tworzyw sztucznych w produkcji i konsumpcji. Znajduje zastosowanie w szerokiej gamie produktów domowych i przemysłowych, od płaszczy przeciwdeszczowych i zasłon prysznicowych po ramy okienne i wewnętrzne instalacje wodno-kanalizacyjne. Sztywny, lekki plastik w czystej postaci, jest również wykonany w elastycznej „plastyfikowanej” formie. W nomenklaturze stosowanej do recyklingu ten rodzaj klasyfikacji tworzyw sztucznych zajmuje trzecie miejsce. Został przygotowany przez francuskiego chemika Henri Victora Regnaulta w 1835 roku, a następnie przez niemieckiego chemika Eugena Baumanna w 1872 roku, ale został opatentowany dopiero w 1912 roku, kiedy inny niemiecki chemik, Friedrich Heinrich August Klatte, użył światła słonecznego do zainicjowania polimeryzacji chlorku winylu. . Komercyjne zastosowanie plastiku było początkowo ograniczone jego ekstremalną sztywnością; jednak w 1926 podjęto próby odwodornienia go w rozpuszczalniku o wysokiej temperaturze wrzenia, aby uzyskać nienasycony polimer, który może wiązać gumę z metalem. Z drugiej strony to Waldo Lunsbury Semon opracował plastyfikowany PVC, którego obojętny i elastyczny produkt był odpowiedzialny za komercyjny sukces polimeru. Pod marką Koroseal przekształcił plastik w amortyzujące uszczelki, izolację kabli elektrycznych i wyroby z powlekanych tkanin. Jedno z najbardziej znanych zastosowań plastiku rozpoczęło się w 1930 roku, kiedy Union Carbide and Carbon Corporation wypuściły na rynek Vinylite, pochodną, ​​która stała się standardowym materiałem do płyt gramofonowych w Stanach Zjednoczonych. Czysty PVC znajduje zastosowanie w branży budowlanej, gdzie jego sztywność, wytrzymałość i ognioodporność są przydatne w rurach, kanałach, sidingach, futrynach drzwiowych i okiennych. Jest również formowany przez rozdmuchiwanie w przezroczyste i przezroczyste butelki. Ze względu na swoją sztywność musi być wytłaczany lub formowany w temperaturze powyżej 100°C, wystarczająco wysokiej, aby zainicjować rozkład chemiczny (w szczególności emisję chlorowodoru). Rozkład można ograniczyć dodając stabilizatory, którymi są głównie związki metali, takie jak kadm, cynk, cyna czy ołów. Polietylen o niskiej gęstości (LDPE) Jest on wytwarzany z etylenu pod bardzo wysokim ciśnieniem (do około 350 megapaskali lub 350 funtów na cal kwadratowy) i w wysokich temperaturach (do około 660°C lub 110°F) w obecności inicjatorów rdzy. W wyniku tych procesów powstaje struktura polimerowa z długimi i krótkimi rozgałęzieniami. Ponieważ rozgałęzienia zapobiegają zlepianiu się cząsteczek polietylenu w twarde, sztywne układy krystaliczne, LDPE jest bardzo elastycznym materiałem. Jego temperatura topnienia wynosi około 230°C lub XNUMX°F. Wspominając główne narzędzia lub produkty, które mogą być wykonane z tego typu w ramach klasyfikacji tworzyw sztucznych, można powiedzieć, że głównymi zastosowaniami są folie opakowaniowe, torby na śmieci i zakupy, ściółka rolnicza, izolacja kabli i przewody, ściskane butelki, zabawki i artykuły gospodarstwa domowego. Jak większość tworzyw sztucznych objętych klasyfikacją, po recyklingu mają numer, w tym przypadku 4. Polipropylen (PP) Jest to związek gazowy otrzymywany w wyniku krakingu termicznego etanu, propanu, butanu i frakcji naftowej ropy naftowej. Podobnie jak etylen należy do „niższych olefin”, klasy węglowodorów, których cząsteczki zawierają pojedynczą parę atomów węgla połączonych podwójnym wiązaniem. Struktura chemiczna cząsteczki propylenu to CH2 = CHCH3. Jednak pod wpływem katalizatorów polimeryzacji wiązanie podwójne może zostać zerwane i tysiące cząsteczek propylenu połączy się, tworząc łańcuch polimerowy (duża wielojednostkowa cząsteczka). Znaczna część produkcji polipropylenu jest przędzona przez stapianie we włókna, które są wykorzystywane w elementach wyposażenia domu, takich jak tapicerka oraz dywany do wnętrz i na zewnątrz. Istnieje również wiele zastosowań przemysłowych, w tym liny i sznurki, jednorazowe włókniny do pieluch i zastosowań medycznych oraz włókniny do stabilizacji i wzmacniania gleby w budownictwie i drogownictwie. bruk. Zastosowania te wykorzystują twardość, elastyczność, wodoodporność i obojętność chemiczną polimeru. W świecie recyklingu ten członek klasyfikacji tworzyw sztucznych zajmuje 5. Polistyren lub styropian (PS) Ta stosunkowo krucha i sztywna żywica termoplastyczna jest polimeryzowana ze styrenu (CH2 = CHC6H5). Styren, znany również jako fenyloetylen, jest wytwarzany w reakcji etylenu z benzenem w obecności chlorku glinu w celu wytworzenia etylobenzenu, który jest następnie odwodorniany w celu wytworzenia przejrzystego ciekłego styrenu. Monomer styrenu jest polimeryzowany przy użyciu inicjatorów wolnorodnikowych głównie w procesach masowych i zawiesinowych, chociaż stosuje się również metody emulsyjne i roztworowe. Polistyren piankowy jest wykorzystywany do izolacji, opakowań żywności i pojemników, takich jak kubki na napoje, kartony na jajka oraz jednorazowe talerze i tace. Produkty z litego polistyrenu obejmują naczynia formowane wtryskowo, uchwyty na kasety audio i opakowania na płyty kompaktowe. Wiele produktów spożywczych jest przechowywanych na przezroczystych tackach tej pochodnej próżni, ze względu na wysoką przepuszczalność gazów i dobrą przepuszczalność pary wodnej. Zajmuje 6. miejsce w rankingu tworzyw sztucznych w recyklingu. różne tworzywa sztuczne W tej ostatniej klasyfikacji tworzyw sztucznych znajdziemy wszystkie te rodzaje, których nie udało się zaklasyfikować w ramach w/w wytycznych. W takich przypadkach możemy znaleźć kilka przykładów, takich jak między innymi akrylonitryl-butadien-styren, włókno szklane, nylon. Wszystkie te tworzywa, które tworzą tę liczną grupę, identyfikowane są zwykle w parametrach recyklingu liczbą 7. Poliwęglan (PC) Komputer PC został wprowadzony w 1958 roku przez Bayer AG w Niemczech, aw 1960 przez General Electric Company w Stanach Zjednoczonych. Jak opracowali te firmy, PC jest wytwarzany w reakcji polimeryzacji między bisfenolem A, lotną cieczą pochodzącą z benzenu, a fosgenem, wysoce reaktywnym i toksycznym gazem otrzymywanym w reakcji tlenku węgla z chlorem. Powstałe polimery (długie cząsteczki z kilkoma jednostkami) składają się z powtarzających się jednostek, które zawierają dwa pierścienie aromatyczne (benzen) i są połączone grupami estrowymi (CO-O). Głównie dzięki pierścieniom aromatycznym osadzonym w łańcuchu polimerowym PC ma wyjątkową sztywność. Jest również wysoce przezroczysty, przepuszczając około 90 procent światła widzialnego. Od połowy lat 1980. ta właściwość, w połączeniu z doskonałymi właściwościami płynięcia stopionego polimeru, znalazła coraz większe zastosowanie w formowaniu wtryskowym CD. Ze względu na znacznie wyższą odporność na uderzenia niż większość tworzyw sztucznych produkowane są również duże butelki na wodę, nietłukące się szyby, osłony i kaski. Kwas polimlekowy (PLA) Jest to najczęściej używany ekologiczny polimer, a jego biodegradowalność jest kluczowym punktem na rynku. Obecnie znajduje zastosowanie w foliach opakowaniowych, pojemnikach, produktach gastronomicznych i butelkach o krótkim czasie życia. To także obiecujący biopolimer do różnych zastosowań w dziedzinie biomedycyny, wykorzystywany do produkcji implantów i urządzeń opartych na źródłach biologicznych, a także szwów, śrub i rusztowań. Również jako nośnik leków. Ma ogromny potencjał do zastąpienia poliwęglanu (PC), zwłaszcza w produkcji obudów elektrycznych, ponieważ jego koszt jest niższy. Akryle Kolejnym z rodzajów, które mieszczą się w klasyfikacji tworzyw sztucznych, są wszystkie te, które wywodzą się ze związków akrylowych. Są to dowolne z klasy syntetycznych tworzyw sztucznych, żywic i olejów używanych do wytwarzania wielu produktów. Zmieniając odczynniki wyjściowe i proces tworzenia, można wytworzyć materiał twardy i przezroczysty, miękki i elastyczny lub lepką ciecz. Związki akrylowe są wykorzystywane do produkcji odlewów optycznych i konstrukcyjnych, biżuterii, klejów, mas powłokowych oraz włókien tekstylnych. Akrylonitryl-butadien-styren (ABS) Jest to rodzaj klasyfikacji tworzyw sztucznych, który dokonuje się poprzez polimeryzację emulsyjną lub w masie akrylonitrylu i styrenu w obecności polibutadienu. Najważniejszymi właściwościami, jakie posiada, są odporność na uderzenia i wytrzymałość. Ponadto często określają go trzy główne właściwości: płynność, odporność na ciepło i odporność na uderzenia. Monomer styrenowy nadaje ABS dobrą skrawalność, akrylonitryl nadaje mu sztywność, odporność chemiczną i cieplną, natomiast butadien sprawia, że ​​produkt jest twardszy i bardziej elastyczny nawet w niskich temperaturach. Zmiany w proporcjach pierwiastków tworzących ten rodzaj tworzywa sztucznego lub dodanie określonych dodatków pozwalają na wypracowanie różnych stopni określonych właściwości. Z drugiej strony można powiedzieć, że ma niewielką odporność na warunki atmosferyczne i dlatego zaleca się stosowanie go tylko w pomieszczeniach. Dodatkowo należy zauważyć, że jeśli chcesz pracować z tą pochodną, ​​potrzebujesz temperatur, które mogą wynosić od -20 °C do + 80 °C. Włókno szklane Włókna szklane były niczym więcej niż nowością aż do lat 1930. XX wieku, kiedy doceniono ich właściwości termoizolacyjne i elektroizolacyjne i opracowano metody wytwarzania ciągłych włókien szklanych. Nowoczesna produkcja zaczyna się od płynnego szkła pozyskiwanego bezpośrednio z pieca do topienia szkła lub poprzez przetapianie prefabrykowanych perełek szklanych. Aby wytworzyć ciągłe włókno, płyn jest wprowadzany do skuwki, pojemnika, który jest perforowany setkami drobnych dysz, przez które płyn wypływa drobnymi strumieniami. Prądy krzepnięcia są gromadzone w jednym pasie, który jest nawinięty na cewkę. Pasma mogą być skręcane lub zwijane w nici, tkane w tkaninę lub cięte na małe kawałki, a następnie wiązane w maty. Włókna cięte najczęściej powstają w procesie rotacyjnym, w którym drobne strumienie szkła wrzucane są przez otwory na talerzu obrotowym, a następnie rozbijane i wydmuchiwane strumieniem powietrza lub pary. Włókna gromadzą się na ruchomym przenośniku i są zamieniane na wełnę, maty lub arkusze. Wełna z włókna szklanego, będąca doskonałym izolatorem termicznym i akustycznym, jest powszechnie stosowana w budynkach, urządzeniach i instalacjach wodno-kanalizacyjnych. Szklane włókna i pasma zwiększają wytrzymałość elektryczną i oporność formowanym wyrobom z tworzyw sztucznych, takim jak kadłuby łodzi rekreacyjnych, części karoserii samochodowych i obudowy do różnych urządzeń elektroniki użytkowej. Tkaniny szklane są stosowane jako izolatory elektryczne oraz jako pasy wzmacniające w oponach samochodowych. Nylon Jest to dowolny syntetyczny materiał z tworzywa sztucznego, który jest wykonany z poliamidów o dużej masie cząsteczkowej i jest zwykle, ale nie zawsze, wytwarzany jako włókno. Został opracowany w latach 1930. XX wieku przez zespół badawczy kierowany przez amerykańskiego chemika Wallace'a H. Carothersa, który pracował dla EI du Pont de Nemours & Company. Udane wyprodukowanie użytecznego włókna na drodze syntezy chemicznej ze związków łatwo dostępnych w powietrzu, wodzie, węglu lub oleju pobudziło rozwój badań nad polimerami i zaowocowało szybko powiększającą się rodziną tworzyw sztucznych. Nylon może być ciągnięty, formowany lub wytłaczany przez rzędy stopu lub roztworu w celu utworzenia włókien, włókien ciągłych, szczeciny lub arkuszy w celu wytworzenia przędzy, tkaniny i sznurka; i mogą być formowane w produkty formowane. Posiada wysoką odporność na zużycie, wysoką temperaturę i produkty chemiczne. Rozciągnięty przez zimno jest twardy, elastyczny i mocny. Najczęściej znany w postaci grubych i cienkich włókien w wyrobach takich jak skarpetki, spadochrony i włosie, nylon jest również używany w branży formierskiej, zwłaszcza w formowaniu wtryskowym. Można je wytwarzać z kwasu dikarboksylowego i diaminy lub aminokwasu, które mogą ulegać samokondensacji, charakteryzującej się grupą funkcyjną „CONH” na pierścieniu, taką jak ε-kaprolaktam. Zmieniając kwas i aminę, można wytwarzać produkty gumopodobne. Czy to druty, czy w formie, charakteryzują się wysokim stopniem krystaliczności. Pod wpływem napięcia orientacja cząsteczek trwa do momentu, gdy próbka zostanie rozciągnięta do około czterokrotności swojej pierwotnej długości, co jest szczególnie ważne w przypadku włókien. Bioplastik Jest to plastyczny i plastyczny materiał tworzony przez związki chemiczne pochodzące lub syntetyzowane przez drobnoustroje, takie jak bakterie czy genetycznie modyfikowane rośliny. W przeciwieństwie do większości typów, o których wspominamy przy klasyfikowaniu tworzyw sztucznych wykonanych z ropy naftowej, biotworzywa są wytwarzane z zasobów odnawialnych, a niektóre biotworzywa ulegają biodegradacji. Od początku XX wieku rozwój i wykorzystanie tworzyw sztucznych przyspieszyło, a ich użyteczność i znaczenie wzrosły tak bardzo, że trudno wyobrazić sobie bez nich współczesne życie. Obecnie prawie wszystkie tworzywa sztuczne pozyskiwane są z ropy naftowej poprzez chemiczną ekstrakcję i syntezę. Ponieważ tworzywa sztuczne na bazie ropy naftowej generalnie nie ulegają biodegradacji, odpady z tworzyw sztucznych są bardzo trwałe, a ich utylizacja stała się poważnym problemem. Pomimo wysiłków na rzecz zachęcania i wspierania recyklingu, składowiska są wypełniane odpadami z tworzyw sztucznych, które również gromadzą się w środowisku. Dodatkowym problemem związanym z tworzywami sztucznymi ropopochodnymi jest to, że zasoby ropopochodne się wyczerpują. Konserwatywne źródła uważają, że przy obecnym tempie konsumpcji wszystkie znane źródła ropy naftowej na Ziemi zostaną wyczerpane do końca XXI wieku. Ponieważ współczesne życie zależy od tworzyw sztucznych, ropa jest zasobem nieodnawialnym, a odpady z tworzyw sztucznych ropopochodnych zanieczyszczają środowisko, biotworzywa mogą znaleźć długoterminowe, zrównoważone rozwiązanie. Pierwszy znany bioplastik, polihydroksymaślan (PHB), został odkryty w 1926 roku przez francuskiego badacza Maurice'a Lemoigne'a na podstawie jego pracy nad bakterią Bacillus megaterium. Znaczenie odkrycia Lemoigne było pomijane przez wiele dziesięcioleci, głównie dlatego, że w tamtych czasach ropa była tania i dostępna w dużych ilościach. Kryzys naftowy połowy lat 1970. wywołał zainteresowanie znalezieniem alternatyw dla produktów naftowych. Rozwój genetyki molekularnej i technologii rekombinacji DNA po tym okresie napędzał badania, dzięki czemu na początku XXI wieku ustalono struktury, metody produkcji i zastosowania wielu rodzajów bioplastików. Stosowane lub badane biotworzywa obejmowały PHB i polihydroksyalkaniany (PHA), które są syntetyzowane w wyspecjalizowanych drobnoustrojach, a także kwas polimlekowy (PLA), który polimeryzuje z monomerów kwasu mlekowego wytwarzanych w wyniku fermentacji mikrobiologicznej cukrów pochodzenia roślinnego. skrobia. Ponownie można powiedzieć, że degradacja wiązań chemicznych między monomerami w tych tworzywach sztucznych jest powodowana przez mikroorganizmy lub wodę, co sprawia, że ​​bioplastiki są bardzo pożądanymi materiałami do produkcji biodegradowalnych butelek i folii opakowaniowych. Ponieważ produkty degradacji są naturalnymi metabolitami, polimery są interesujące w zastosowaniach medycznych, takich jak opakowania leków o kontrolowanym uwalnianiu i wchłanialne szwy chirurgiczne. Należy zauważyć, że ta klasyfikacja tworzyw sztucznych stanowi obecnie nieznaczną część całkowitej światowej produkcji tworzyw sztucznych. Komercyjne procesy produkcyjne wiążą się z niską wydajnością i wysokimi kosztami. Jednak ulepszenia w inżynierii genetycznej i metabolizmie zaowocowały odmianami drobnoustrojów i roślin, które mogą znacznie poprawić plony i zdolności produkcyjne, jednocześnie obniżając ogólne koszty. Czynniki te mogą w przyszłości rozwinąć rynek biotworzyw. PDK-Plastik Do tej pory prawdopodobnie słyszałeś statystyki, że tylko około 9% tworzyw sztucznych jest faktycznie poddawanych recyklingowi, a reszta trafia na wysypiska śmieci i do oceanów. Aby zwalczyć kryzys plastiku, wielu świadomych ekologicznie ludzi odchodzi od materiału, ale grupa naukowców z Berkeley w Kalifornii próbuje zmienić materiał. Według badań naukowcy opracowali nową formę plastiku, która w rzeczywistości umożliwia zamknięty proces recyklingu bez odpadów. Tworzywo sztuczne nazywa się polidiketoenaminą lub PDK. Ogólnie rzecz biorąc, jest to rodzaj plastiku, który pozwala na obróbkę z poziomu molekularnego, oddzielając każdy z elementów i łącząc je ponownie, aby wykonać to wiele razy, a tym samym sprawić, że plastik będzie prawie użyteczny. . Jego właściwości są bardzo podobne do innych rodzajów tworzyw sztucznych, takich jak nylon, dzięki czemu można z niego wykonać pojemniki do przechowywania wszelkiego rodzaju żywności. Krótko mówiąc, idealny kandydat do klasyfikowania tworzyw sztucznych. Kody SPI do klasyfikacji tworzyw sztucznych W 1988 roku Towarzystwo Przemysłu Tworzyw Sztucznych (SPI) ustanowiło system klasyfikacji, aby pomóc ludziom w prawidłowym recyklingu i utylizacji plastiku. Obecnie producenci stosują ten system kodowania i umieszczają numer lub kod SPI na każdym produkcie, zwykle na dole. Plastik oznaczony kodem SPI 1 wykonany jest z politereftalanu etylenu. Pojemniki te czasami pochłaniają zapachy i smaki z przechowywanej w nich żywności i napojów. Jednak nadal jest to powszechny plastik dla wielu artykułów gospodarstwa domowego i materiałów eksploatacyjnych. Kod SPI 2 oznacza plastik wykonany z polietylenu o dużej gęstości. Produkty te są bardzo bezpieczne i nie ma dowodów na przenikanie chemikaliów do żywności lub napojów. Jednak ze względu na ryzyko zanieczyszczenia ponowne użycie butelki HDPE jako pojemnika na żywność lub napoje nie jest bezpieczne, jeśli pierwotnie nie zawierała żadnego rodzaju substancji jadalnej. Na przykład nie jest wygodne ponowne używanie pojemników na szampon lub mydło do przechowywania sosu pomidorowego. Plastik oznaczony kodem SPI 3 jest wykonany z polichlorku winylu. Ten rodzaj plastiku nie powinien mieć kontaktu z żywnością, ponieważ jest toksyczną i niebezpieczną substancją chemiczną. PVC znajduje się w wielu przedmiotach codziennego użytku, ale jest przede wszystkim przeznaczony do użytku przemysłowego w branży wodno-kanalizacyjnej i budowlanej. Z kolei ta o kodzie SPI 4 jest wykonana z polietylenu o niskiej gęstości. Ten plastik ma tendencję do bycia trwałym i elastycznym. Nie uwalnia również szkodliwych chemikaliów na przedmioty, dzięki czemu jest bezpiecznym wyborem do przechowywania żywności. Kod SPI 5 znajdziesz na plastikowych przedmiotach wykonanych z polipropylenu. Plastik oznaczony kodem SPI 6 jest wykonany z polistyrenu, który można poddać recyklingowi, ale nie jest wydajny. Recykling wymaga dużo energii, co oznacza, że ​​niewiele miejsc go akceptuje. Wreszcie kod SPI 7 służy do wskazania różnych rodzajów tworzyw sztucznych, które nie są zdefiniowane przez pozostałe sześć kodów. Pomyśl o tych odmianach jak o plastiku, ale nie pasują one do zasad społeczeństwa. Jeśli spodobał Ci się ten artykuł o rodzajach i klasyfikacji tworzyw sztucznych i chcesz dowiedzieć się więcej na inne ciekawe tematy, możesz sprawdzić poniższe linki: Jak zapobiegać zanieczyszczeniu powietrza Zabawne zajęcia Sortowanie odpadów Treść artykułu jest zgodna z naszymi zasadami etyka redakcyjna. Aby zgłosić błąd, kliknij tutaj. Jeśli należysz do osób, które troszczą się o środowisko, zechcesz wiedzieć, jak to zrobić recykling plastiku. Mówimy o rodzaju odpadów, które są najczęściej generowane na świecie. Taki jest jej wpływ na świat, który tworzy autentyczny plastikowe wyspy w oceanach. Dlatego ważne jest, aby dobrze wiedzieć, co z plastiku należy poddać recyklingowi, a co nie. W tym artykule nauczymy Cię, jak prawidłowo poddawać recyklingowi plastik, aby nigdy więcej nie pomylić Cię. Wskaźnik1 Co jest poddawane recyklingowi z plastiku2 Klasyfikacja w przypadku recyklingu tworzyw sztucznych3 Tworzywa sztuczne, które można poddać recyklingowi, a których nie można poddać recyklingowi Co jest poddawane recyklingowi z plastiku Aby naprawdę zidentyfikować, co jest tworzywem sztucznym, a co nie, musimy spojrzeć na pewne rzeczy symbole recyklingu. Istnieją kody, za pomocą których można określić, czy dany materiał jest wykonany z tworzywa sztucznego. Kod klasyfikuje materiały, dlatego należy je oznaczyć odpowiednim symbolem i numerem. Jak zauważyłeś, istnieje wiele różnych tworzyw sztucznych. Chociaż pod koniec dnia jest to ten sam materiał, jego skład jest zupełnie inny. Proces recyklingu tworzyw sztucznych jest dość prosty. Zwykle odbywa się to w zakładach recyklingu i to tam wybiera się to, co można lub nie można poddać recyklingowi. Niektóre z najczęstszych metod przetwarzania, które stosujemy w recyklingu tworzyw sztucznych, to oddzielanie ich według rodzaju żywicy użytej do ich produkcji. Kolejnym krokiem w procesie recyklingu jest usunięcie zanieczyszczeń. W każdym procesie recyklingu zanieczyszczenia muszą zostać wyeliminowane, ponieważ w tym przypadku interesuje nas tylko plastik. Po usunięciu zanieczyszczeń są one kruszone i topione, aby dobrze wymieszać całą żywicę. Na końcu tej części będzie kilka kulek żywicznych, które są wprowadzane do różnych maszyn w celu wykonania nowych butelek lub plastikowych pudełek. Ten pochodzący z recyklingu plastik ma pewne zastosowania po powrocie do cyklu życia produktów. Praktycznie każda butelka, pudełko, słoik lub zabawka, których dotkniesz, może być butelką pochodzącą z recyklingu. Najczęściej jest to butelka, do której wrzucasz żółty pojemnik kończy się jako kolejna butelka po procesie recyklingu. Klasyfikacja w przypadku recyklingu tworzyw sztucznych Jak należy klasyfikować butelki, karafki, torby itp. Jeśli chodzi o dobre oddzielanie, ważne jest, aby poddać recyklingowi odpowiednią rzecz. Plastik w butelce to nie to samo, co w torbie. Aby odróżnić różnicę w materiale podczas recyklingu plastiku, istnieje kod klasyfikacyjny, który pomaga w jego recyklingu. Różne plastikowe kody, które znajdujemy, są następujące: PET lub PETE. To jest cyfra 1 w kodzie. Oznacza to tereftalan polietylenu. Ten materiał jest obecny w życiu codziennym, ponieważ butelki po napojach, sokach i wodzie są wykonane z tego rodzaju plastiku. HDPE. Oznacza to polietylen o dużej gęstości. Liczba to 2 i znajdujemy tworzywa sztuczne, które mają wyższą odporność. Zwykle są to tworzywa sztuczne, które są używane w środkach czystości, kosmetykach lub słynnych tetrabrachach spożywczych. PCV Słynny polichlorek winylu jest również tworzywem sztucznym i ma numer 3. Są to najbardziej niebezpieczne tworzywa sztuczne występujące w rurach, rynnach, butelkach i ubraniach ze środków czyszczących i kabli. LDPE. Jest to polietylen o małej gęstości. Reprezentuje liczbę 4, a ponieważ ma niską gęstość, ma bardziej elastyczną teksturę. Zwykle używany do miękkiej folii, toreb i butelek. PP. To jest polipropylen. Jest reprezentowany przez liczbę 5 i dość mocno trzyma ciśnienie. Zwykle jest używany w przemyśle samochodowym do produkcji tapicerki. Służy również do produkcji zakrętek do butelek. PS. To jest polistyren. Jest to materiał izolacyjny oznaczony numerem 6. Stosowany jest do opakowań piankowych stosowanych w sprzęcie AGD. inni. Oznaczone są cyfrą 7 lub literą O. Wszystkie różnią się od poprzednich, ponieważ zwykle zawierają jednocześnie mieszankę żywic. Nie można ich poddać recyklingowi, ponieważ jest to znacznie trudniejszy proces. Ani trochę czyste punkty te tworzywa sztuczne są akceptowane, ponieważ ich recykling jest skomplikowany. Można je ponownie wykorzystać, ale nie poddać ich recyklingowi. Tworzywa sztuczne, które można poddać recyklingowi, a których nie można poddać recyklingowi Aby wyjaśnić wątpliwości dotyczące tworzyw sztucznych, które możemy bez problemu poddać recyklingowi, wymienimy je. Wszystkie te oznaczone kodem RIC nadają się do recyklingu. Możemy je doskonale wrzucić do czystego punktu lub żółtego pojemnika. Wszystko, co jest butelkami, szklankami, talerzami, tacami, karafkami, nakrętkami itp. Można je poddać recyklingowi, umieszczając je w żółtym pojemniku. Jeśli więc jest to najłatwiejsze, to skąd tyle wątpliwości, jeśli chodzi o recykling plastiku? Ponieważ istnieją również różne materiały, których nie można poddać recyklingowi w znany nam sposób. Kiedy mamy zamiar wyrzucić coś, czego nie jesteśmy przyzwyczajeni do leczenia lub używania, pojawia się pytanie, co kosz do recyklingu musimy to wylać. Aby wyjaśnić te wątpliwości, zwrócimy uwagę na tworzywa sztuczne, których NIE należy poddawać recyklingowi. Tworzywa sztuczne zmieszane z innymi materiałami. Na przykład aluminium z blistrów lekarskich, kleju itp. Wskazuje na to, że trudno jest oddzielić plastik od innego materiału. Materiał wykonany z innymi żywicami. Na przykład niektórych mebli ogrodowych nie można poddać recyklingowi, nawet jeśli zawierają elementy plastikowe. Tworzywa sztuczne, które zostały zdegradowane przez słońce. Materiały te łatwo ulegają odpryskom. Dotykanie ich może łatwo je złamać lub przeciąć. Nie pozwala to na wykorzystanie właściwości do budowy nowego materiału. Niektóre pigmentowane tworzywa sztuczne. Są to takie, które mają pewne barwniki, które całkowicie modyfikują teksturę całego plastiku. Nie jest to wygodne, ponieważ w czasie recyklingu w maszynach tworzą się nici, które powodują ich zakleszczanie. Jak widać, recykling plastiku musi odbywać się prawidłowo, jeśli chcemy wykorzystać cały materiał. Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom dowiesz się więcej o recyklingu tworzyw sztucznych. Treść artykułu jest zgodna z naszymi zasadami etyka redakcyjna. Aby zgłosić błąd, kliknij być zainteresowany Art Plast® oferuje wysokiej jakości tworzywa modyfikowane z recyklingu. Produkowane przez nas tworzywa z recyklingu są pozyskiwane z selekcjonowanego polimeru wtórnego modyfikowanego pierwotnymi dodatkami (węglan wapnia, talk, włókno szklane, uniepalniacze, stabilizatory, barwniki etc.). Gwarantuje to wysoką, powtarzalną jakość uzyskanego tworzywa modyfikowanego z recyklingu. WYSOKA JAKOŚĆ, NIŻSZE KOSZTY, OCHRONA ŚRODOWISKA Oferowane przez nas tworzywa modyfikowane z recyklingu są nie tylko przyjazne naturze, ale jednocześnie oferują niższe koszty surowca i wysoką, powtarzalną jakość. Recykling ma na celu maksymalne wykorzystanie tych samych materiałów w kolejnych dobrach użytkowych, jednocześnie uwzględniając minimalizację nakładów potrzebnych do ich przetworzenia. Dzięki temu chronione są nie tylko surowce naturalne potrzebne do wytworzenia kolejnych produktów, ale również te, które używane są w procesie przetwarzania. Wybierając tworzywa z recyklingu od Art Plast® można jednocześnie chroniąc środowisko, uzyskać produkty o wysokiej jakości i przystępnej cenie. TWORZYWA MODYFIKOWANE Z RECYKLINGU LISTA (zawiera tworzywa typowe nie jest to pełna oferta) TWORZYWA Z RECYKLINGU NA BAZIE PA6 ArtAMID6 430GF ST czarny Poliamid 6 z włókem szklanym (30%) z recyklingu, kolor czarny. TDS ArtAMID6 630GF naturalny Poliamid 6 z 30% pierwotnego włókna szklanego jakość przemysłowa. Wyprodukowany częściowo z nienapełnionego recyklatu PA6. Kolor naturalny. TDS ArtAMID6 600HI czarny Poliamid 6 nienapełniony o podwyższonej udarności, jakość przemysłowa. Wyprodukowany częściowo z nienapełnionego recyklatu PA6. Kolor czarny. TDS ArtAMID6 630GF HI czarny Poliamid 6 o podwyższonej udarności z 30% pierwotnego włókna szklanego, jakość przemysłowa. Wyprodukowany częściowo z nienapełnionego recyklatu PA6. Kolor czarny. TDS ---- TWORZYWA Z RECYKLINGU NA BAZIE PA66 ArtAMID66 400 czarny Poliamid nienapełniany wyprodukowany z poprodukcyjnego odpadu PA6. Kolor czarny. TDS ArtAMID66 410GF czarny Poliamid z 10% włókna szklanego wyprodukowany z nienapełnianego recyklatu wzmocniony pierwotnym włóknem szklanym. Kolor czarny. TDS ArtAMID66 415GF czarny Poliamid z 15% włókna szklanego wyprodukowany z nienapełnianego recyklatu wzmocniony pierwotnym włóknem szklanym. Kolor czarny. TDS ArtAMID66 420GF czarny Poliamid z 20% włókna szklanego wyprodukowany z nienapełnianego recyklatu wzmocniony pierwotnym włóknem szklanym. Kolor czarny. TDS ArtAMID66 425GF czarny Poliamid z 25% włókna szklanego wyprodukowany z nienapełnianego recyklatu wzmocniony pierwotnym włóknem szklanym. Kolor czarny. TDS ArtAMID66 430GF czarny Poliamid z 30% włókna szklanego wyprodukowany z nienapełnianego recyklatu wzmocniony pierwotnym włóknem szklanym. Kolor czarny. TDS ---- TWORZYWA Z RECYKLINGU NA BAZIE PP Tworzywa Wyszukiwarka jak zrobić zabawki z recyklingu Forum 2017-05-11 Jaki to dokładnie materiał? Plastik pvc? No tak, ale tutaj opierał bym się na tym przypadku PVC, że jeżeli się tego nie podgrzewa lub nie wystawia na wys temperatury to "bez jaj". Dużo gorsze są np zestawy ogrodowe krzesła i stoły pvc… Forum 2015-02-16 Niemieszalność PP/PE a zbiórka nakrętek SORTOWANIE OPTYCZNE TWORZYW SZTUCZNYCH Na kolory jak najbardziej jest sens segregować również nakrętki butelek, ale raczej nie manualnie tylko z użyciem sortera kolorów. Sorter może przesortować…

tworzyw sztucznych zabawki z recyklingu